میرا

میرا ( از ریشه مردن ) که به عمد و از زیرکی به عنوان ترجمه مستقیم نام کتاب و نام یکی از شخصیتهای اولین داستان کریستوفر فرانک توسط لیلی گلستان برای Mortelle انتخاب شده است از آن دست داستانهایی است که نمیتوانم خواندن آنرا به دیگر دوستان توصیه نکنم. هر چند در این ترجمه کاستی هایی چند به چشم می خورد، کمابیش روان و در عین حال کوششی در جهت حفظ معانی مورد تاکید نویسنده به نظر می رسد. امیدوارم اصل ترجمه بدون سانسور را گیر آورید چون بخشهایی از کتاب موجود در بازار (در صورت وجود) به طور فیزیکی سانسور شده است که حتی به کیفیت چاپ نیز لطمه زده است.
برجسته ترین ویژگی داستان فضای سورئالیستی داستان است که با ترسیم شهری رعب آور، خالی از هرگونه لطافت و در عین حال توصیف راحت و خالی از خشم و تنفر وقایع خشونت آمیز جاری در داستان تخیل خواننده را جایی میان دنیایی ناممکن ولی شبیه به دنیای ساخته بشر امروزی به تکاپو وامی دارد. سبک روایت نیز شاخصهای رایج روایتهای نو داستان نویسی را در بر می گیرد. با تمام این احوال تکرار اطلاعاتی که برای حس کردن روابط و فضای داستان چند بار به خواننده داده شده است در چندین مورد بدون تغییر زاویه ی جدید به شکلی شعاری خواننده را می آزارد. بهتر است کتاب را بدست آورید و نبوغ نویسنده در خلق موجودات و وقایع در این فضای تخیلی را به داوری بنشینید.
کریستوفر فرانک در 1942 در انگلستان به دنیا آمد ولی بزرگ شده ی فرانسه به حساب می آید. به عنوان داستان نویس و کارگردان سینما چند اثر در خور توجه آفرید و سرانجام در 51 سالگی در 1993 از دنیا رفت. پس از این کتاب او بیشتر بر روی ساخت نمایش و فیلم در صحنه، سینما و تلویزیون مشغول بود.
به عنوان نویسنده درگذشته جای داشت در چاپهای جدید این ترجمه مقدمه یا موخره ای درباره ی زندگی و شخصیت نویسنده آورده شود. اتفاقا مقدمه اصلی کتاب که او را به عنوان یک نویسنده جوان و گمنام معرفی می کند اکنون بیشتر گمراه کننده است: کتاب در فرانسه در 1968 منتشر شد و برنده جایزه ی هرمس گردید.